ചെമ്പരത്തിച്ചിരി

പത്രമെറിയുന്ന പയ്യനെ കണ്ടില്ല,
പാൽവണ്ടി വന്നോരിരമ്പലും കേട്ടില്ല! ചായയനത്തുവാൻ വാതകവുമില്ല;

വാർത്തയ്ക്കു കാതോർക്കാൻ വൈദ്യുതിയുമില്ല!!

നെറ്റി,ചുളിക്കേണ്ട നെറ്റുള്ള ഫോണില്ല,
പെറ്റമ്മയാണേ, പിശുക്കനുമല്ല ഞാൻ.

ചെക്കന്റെ കൈയിലെ ഫോണൊന്ന്നോക്കിടാ-
നൊക്കില്ലെനിക്കൊരു കുന്തോമറിയില്ല!!

സ്തംഭനമന്താണ്? ചിന്തിച്ചു നിൽക്കവേ..,

ചെമ്പരത്തിപ്പൂവ് ചാഞ്ചാടി നോക്കുന്നു.
നൊമ്പരം ചാറുന്ന വർണ്ണവും തൂകി നീ-

എന്തിനെൻ നെഞ്ചിലെ വേദന കൂട്ടുന്നു..?!

ഭാഷണം ഉച്ചത്തിൽ കേൾക്കുന്നു വീഥിയിൽ,

റിക്ഷയിൽ കൊടിപാറി പോകും വിളംബരം!

ഭിക്ഷയ്ക്കായെൻമുന്നിൽ വന്നൊ,രാളാനേരം,

രോഷപ്രകടനമാണെന്നയാൾ ചൊല്ലിയേ..!

എന്താണ് രോഷത്തിൽ കാരണമെന്നോരോ-
ചിന്തയിലാണ്ടു ഞാൻ നിന്നു കുറേ നേരം.

പാത്രമനങ്ങുന്നയൊച്ച കേട്ടപ്പോഴോ,
ഭാര്യയുണർന്ന കാര്യമറിഞ്ഞതും,
ചിന്തയുണർന്നതും, ചെക്കൻ മുറുത്തതും-
* കോളാമ്പി കൂടാതെയൊച്ച ഉണർന്നതും,
ഒപ്പമലറി ഞാൻ രോഷം പകുത്തതും,
അഞ്ചു നിമിഷം യുദ്ധം നയിച്ചതും!!

ഒരുചെറുപാത്രത്തിൽ ഇത്തിരി വെള്ളം ഞാൻ,
വരണ്ടതൊണ്ട നനച്ചു കുടിച്ചീടവേ,
തൊടിയിൽ തീക്കണ്ണുമായി നിൽക്കുന്നൊരാ-

ചെമ്പരത്തിപൂവ് ഞെട്ടറ്റു വീഴുന്നു..!!
ചോരപ്പുഴയിലലച്ചു നീന്തിടുന്നു,
ഒരു ജന്മശാപം അലിഞ്ഞു തീരും പോലെ!!