കവിതകൾ

രണ്ടു മനസ്സിന്നിഴകൾഒന്നിനോടൊന്നായി തമ്മിൽ പിണഞ്ഞ്കരുത്തായി നീളമായിഅറ്റമറിയാത്തൊരു കയർ. ഓരോ ചെറുതിരിയിഴകളുംതമ്മിലൊതുങ്ങിയൊന്നായിപിരിഞ്ഞു വരിഞ്ഞ്ഹൃദയനൂലിഴകൾ കൊരുത്തപരസ്പരപൂരകമായൊരു കയർ. പ്രണയം പൊള്ളിത്തുടങ്ങുമ്പോൾസ്വപ്നങ്ങൾ തകരുമ്പോൾഒന്നിച്ചെടുത്ത് വടിച്ചുടച്ച്കണ്ണീരുമായി കൂട്ടിക്കുഴച്ച്കയറിൽ പതം വരുവോളംതേച്ചു മിനുസപ്പെടുത്തിടേണം. കുത്തിയിറങ്ങുന്ന വേദനയിലും അവഗണയുടെ വേരുകളപ്പാടെകടുപ്പമായി അറുത്തു മാറ്റണംനെഞ്ചു പറിയുമ്പോൾ ,രക്തമിറ്റുമ്പോൾകണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാൻ, നിശബ്ദമാവാൻമനസ്സിനെ മെരുക്കണം.…