കവിത – സ്വത്ത്
കവിത – സ്വത്ത് മുത്തം കൊടുത്തൂഴിയെപ്പുണർന്നീടുവാൻ ചിത്തം തെളിഞ്ഞംശുവെത്തീ, അത്തലെല്ലാമകറ്റീടുന്നു വാസരം ചിത്തിരപ്പൂപോൽ വിടരാൻ.. ഒത്തിരി ദൂരത്തുനിന്നു വന്നൂഴിക്കു വിത്തം കൊടുക്കുന്ന നിന്റെ, ഇത്തിരി വെട്ടം മതിയിരുട്ടാരെയും കുത്തിനോവിക്കാതെ മാറാൻ.. ഉത്തമനാം നിന്റെ തേജസ്സിൽ നിന്നൊരു പുത്തൻ പ്രഭാതം വരുമ്പോൾ, ചെത്തിയ…